İnsan bir damladır. Damlar, doğar, yaşar ve ölür...
Yolunu kimseye tarif etme. Çünkü her insanın yolu ayrıdır.
Kimisi engellidir, dikenlidir kimisi. Bazısı da dikensiz gül bahçesi...
Herkese de kendini anlatmak için uğraşma. Herkes işine geldiği gibi anlar.
Kimileri değerini ne yapsan da bilmeyecektir.
Kimileri nankördür. Körlerdir, duymazlar, yanlış anlarlar...
İki yüzlü insanlarla uğraşma, onların dilinde tat varsa kalbinde fesat vardır.
Kimileri seni hiçe sayacak. Kimileri ayağını tökezletmek için uğraşacak.
Boşver sen. Kendini iyi hisset, insanlığını kaybetme.
Bazen de hayata seyirci kalırsın, bazen ağlar bazen gülersin...
Bazen de tam ortada yaşarsın. Çoğu zaman hiçbirinin farkında olmazsın.
Bir insana değerinden fazla değer de verme, yanılan hep sen olursun.
Ya yaşam boyu bir dost olursun ya da hayat boyu bir ders alırsın.Yılmaz da baş edersen, her engel bir fırsattır.
Boş konuşanlardan değil öz konuşanlardan ol ki, söylediğin sözün ağırlığı olsun...
Ümitsiz de olma, ümit her zaman vardır...
Karanlıkları sonunda da nice güneşler vardır
Seyhan Dural 9*7*2015
