Senin için yuvarlanıp gidiyoruz.Sayende bazen ağlayıp bazen gülüyoruz.
Durup durup kendimize sorular soruyoruz.
Cevabını bilsek de bilmemezliğe veriyoruz.
Hayat hiç bir acıyı ve derdi unutturmaz.
Sadece yaşadıklarına alıştırır.
Bazen susarsın susarak güzel olsaydı
ölünceye kadar susardım.
Hayat konuşarak mutlu olsaydım.
Mutluluktan bıkana kadar konuşurdum.
Hayat öğle acımasız ki.
Sustuğunda konuşmadın diye pişman eder.
Konuştuğunda ise susma dın diye kahreder.
Öğle bir an gelir ki bazı yolların dönüşü.
Bazı hataların özrü bazı insanların anlamı olmaz.
Hayat dikensiz gül bahçesi olsaydı.
Bütün dikenleri koparırdım.
Hayat bir tiyatro nun kapkara perdesi.
Oyunu sen yazar başrol inde sen oynarsın.
Bazen yalanı görürsün oynarken.
Bazen riya yı görürsün bazen savaşı bazen barışı görürsün.perde kapandığında benim hayatım bu muydu dersin.
Yazan Seyhan dural
