15 Ocak 2016 Cuma

İKİ CAN DOST

 BİR HİKAYE
2 CAN DOST
Çok samimi 2 arkadaş vardı. Biri kurnaz ve atılgan..
.Diğeri ise saf, dürüst ve sessizdi.
 Kurnaz olan, saf, olanın yanına gidip  işlerinin bozulduğunu
 paraya ihtiyacı olduğunu söyleyerek para ister.Saf ve dürüst olan
 elinde avucun da ne varsa arkadaşına verir.
 Kurnaz olan işlerini düzeltir.
Aradan bir süre geçtikten sonra kurnaz olan, diğer arkadaşına tekrar gelir.

Diğer arkadaşının evlenmek olduğu nişanlısını ister.
Kızı çok beğendiğini ve onsuz yaşayamayacağını söyler.
   Saf olan kız arkadaşıyla konuştuktan sonra, onuda verir.
 Çok sevdiği dostuna.. gün gelir kendi işleri bozulur.
arkadaşım beni ortada bırakmaz diye iş istemeye gider arkadaşına.

Kurnaz olan fabrikasında iş vermez arkadaşına.
Sonra bir parka oturur yanına bir yaşlı adam gelir çok hasta olduğunu söyler .
Fakir olduğundan ilaçlarını alamadığını söyler.
Bizimkisi yaşlı adamcağıza acıyıp karnını doyurur. evini öğrenin ona yemek falan götürür.

Bir zaman sonra yaşlı adamın vefat ettiğini öğrenir.adamın zengin olduğunu,
tüm malını da kendine bıraktığını öğrenir.Saf kahramanımız artık zengindir.
bir ev alır tam dostunun karşısında.
Bir gün kapısına dilenci bir kadın gelir.Çok aç olduğunu kalacak yeri olmadığını söyler.
 Bizimkide yardım eder evine alır kadına bakar oda evin işlerini yapar karşılığında ona bakar.
Günler geçer kadın bizimkine evlenmesi gerektiğini söyler.

Bizimki önce hayır der sonra kadını kırmaz.kadın bunu bir kızla tanıştırır ve aşık olurlar.
Sonra düğününe can dostunu da çağırır .düğünde migrefon
u alır başlar konuşmaya.
Her şeyi anlatır can dostunun yaptıklarını salondaki her kez duygulanır. Kim bu vefasız diye merak ederler.
 Sonra kurnaz olan alır mikrefonu başlar anlatmaya benim o vefasız der.
İşim bozuldu gittim bütün parasını verdi işimi düzeltim fabrikam var.
 Ondan kız arkadaşını istedim çünkü onunla  parası için evleneceğini biliyordum.

İş istemeye geldi vermedim.
Çünkü emrim altında çalışmasını istemedim . fabrikada seninde payın var desem almazdı.
Gururundan kabul etmeyeceğini biliyordum.O yüzden babamı   gönderdim ona.
 Parktaki yaşlı adam benim babamdı onu gönderdim

Ölünce miras bıraktığı para  onun arkadaşımın fabrikadaki  payıydı.
Sonra kendisine bakamaz olduğunu duydum .Kapısına gelen dilenci benim annemdi. onu gönderdim dostuma ona baksın diye.
Bu gün benim en mutlu günüm.
Zira can dostumun evleneceği kız benim kız kardeşim.
.işte biz böyle can dostuz
*** Anonim

 Aktaran Seyhan dural






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder